Teologia

To mocna historia opowiedziana w pierwszej osobie przez wrażliwą na ludzką krzywdę reportażystkę. „Opowieść o wierze, pieśń nadziei i dziękczynienia”, jak napisał w przedmowie książki papież Franciszek. Określa on doświadczenia bohaterki swoistą via crucis, dotyczącą tysięcy podobnych jej braci i sióstr, tak jak ona niewidzialnych w naszym społeczeństwie. Franciszek wskazuje na wiarę w Boga i wspólnotę jako te rzeczywistości, które ratują z rozpaczy i tchną nadzieję w najtragiczniejszych sytuacjach. Joy jest 23-letnią mieszkanką Afryki. Przyjaciółka namawia ją do wyjazdu do Włoch, kusząc obietnicą pracy, dzięki której będzie mogła wesprzeć rodzinę i kontynuować naukę. Po krótkim czasie Joy uświadamia sobie, że została oszukana i wpada w ręce handlarzy ludźmi. Przeżyła dramatyczne przejście przez pustynię, podróż łodzią, obozy dla uchodźców i prostytucję we Włoszech. W tych wszystkich momentach nigdy nie straciła zaufania do Boga, którego od dziecka traktuje jak przyjaciela.

Kontemplacja jest największym szczęściem dostępnym człowiekowi. To przekonanie św. Tomasza z Akwinu – oraz wielu filozofów i świętych wszystkich epok – dla współczesnego człowieka brzmi obco czy wręcz podejrzanie. Josef Pieper przekonuje, że potrzebujemy dziś kontemplacji jak powietrza. W oparciu o pisma Akwinaty z matematyczną precyzją wykazuje, że człowiek doświadcza metafizycznego głodu, którego nie zaspokoi dostatek, władza, sława ani chaotyczne karmienie wzroku grą świateł i obrazów. Nasyci nas dopiero kontemplacja – wpatrywanie się, które jest poznawaniem i miłowaniem, fundamentalną zgodą na świat i głębokim uszczęśliwieniem. A dla wierzącego – przedsmakiem nieba.

Patrząc na świat okiem wierzącego w Boga, widzimy jasno, że wszyscy czy tego chcemy, czy nie znajdujemy się na drogach wiary. Może współcześnie w naszym zachodnim świecie wydaje się, że są to raczej drogi niewiary. Widzimy odchodzenie ludzi od praktyk i zwyczajów religijnych, praktyczną niewiarę, odejścia z Kościoła, a zarazem coraz wyraźniej dostrzegamy, że wkroczenie w głęboką ontyczną samotność, do jakiej prowadzą powyższe kroki, sprawia, że poszukiwanie Boga u wielu letnich w wierze i odchodzących od niej z czasem wyraźnie rośnie. Natarczywość i siła tego poszukiwania jeszcze wyraźniej ukazuje nam znaczenie wiary w Boga w życiu ludzkim.

Monografia Andrzeja Grajewskiego pozwala przyjrzeć się temu, jak kształtowały się stosunki bilateralne między Watykanem a Moskwą w czasach istnienia Związku Radzieckiego. Autor spędził długi czas w zagranicznych archiwach i na podstawie własnych badań wciągająco opisał niemal 75 lat burzliwej historii i relacji, w których twarda rywalizacja przeplatała się z próbami osiągnięcia porozumienia.

Czy dwie sprzeczne ideologie były skazane na konflikt? Czy podczas największych kryzysów zimnej wojny Kościół katolicki zawsze opowiadał się po stronie Zachodu, czy może próbował występować w roli bezstronnego mediatora? Czy ekumeniczne postulaty Soboru Watykańskiego II, zmiany wewnątrz Kościoła katolickiego i otwarcie na dialog z Cerkwią prawosławną doprowadziły do przygaszenia sporów? Wreszcie, co sprawiło, że zwieńczeniem tego procesu stał się pontyfikat Jana Pawła II papieża, który środków do realizacji swoich głównych celów duszpasterskich i politycznych upatrywał w regionie Europy Środkowo-Wschodniej, wrażliwym z perspektywy Kremla?

Ponad dwa tysiące lat temu uczniowie Jezusa poprosili Go, żeby nauczył ich się modlić. Pragnienie, żeby umieć się modlić i prowadzić satysfakcjonujące życie modlitwy nie przestaje poruszać serc także i dzisiaj. Nasz Pan z miłością spełnił prośbę swoich uczniów, nauczywszy ich Modlitwy Pańskiej – Ojcze nasz. Swoim przykładem pokazał im też, że aby się modlić, konieczną jest rzeczą znaleźć się w miejscu ustronnym, bo tam się otrzymuje kierownictwo i duchowy pokarm.

Tę samą prośbę, którą skierowano do Jezusa, usłyszał też arcybiskup Fulton J. Sheen. Jego uczniowie, parafianie i słuchacze na całym świecie pytali go o sposoby modlenia się i o jego ulubione modlitwy. Odpowiadając na te pragnienia, Sheen gorąco zachęcał ludzi, żeby modlitwa stała się ich codziennym, świętym nawykiem. Znany był z tego, że często powtarzał: „Nie chcę, żeby moje życie było moje. Chcę, żeby było Chrystusa”. Razem z Chrystusem pielęgnował więc wewnętrzne życie modlitwy i życiem tym chciał się dzielić z każdym.

W tej książce arcybiskup Sheen zabiera nas w podróż modlitwy, na rekolekcje ukazujące najważniejsze wydarzenia z życia Chrystusa. Poprzez wnikliwe medytacje i refleksje autora czytelnik zostaje tu zaproszony do chodzenia za Chrystusem, do naśladowania Go, uczenia się od Niego, posiadania Go i bycia posiadanym przez Niego.

Każdy z sześciu rozdziałów tej książki to temat wyjątkowy, przedstawiany w klasycznym stylu Sheena, tyleż głębokim, co zwięzłym: Ojcze nasz, Msza Święta, Godzina Święta, Myśli do medytacji, Droga Krzyżowa oraz Modlitwy rozmyślania i prośby. Arcybiskup Sheen nie tylko odsłania tu główne tajemnice wiary katolickiej, ale także w swój własny, niepowtarzalny sposób krystalicznie czysto przedstawia, co znaczy mieć pełną sensu relację z Bogiem.

Życie mnichów porzucających sprawy tego świata, aby w samotności i ascezie kontemplować Boga, od zawsze ciekawiło i inspirowało. Jednak radykalność tego życia niejednokrotnie była również powodem niezrozumienia, a nawet krytyki. Dziś, kiedy ceniony jest aktywizm i pośpiech, w opinii wielu życie kontemplacyjne traci na znaczeniu i wartości. Potrzeby duszpasterskie i dzieła miłosierdzia sprawiają, że życie oddane modlitwie jest postrzegane niejednokrotnie jako akt egoizmu. Mimo to nieprzerwanie od pierwszych wieków chrześcijaństwa pojawiają się ludzie, którzy decydują się podjąć drogę monastyczną, aby odnaleźć na niej Boga – Istotę i Źródło swojego człowieczeństwa. Świadectwem tego jest ciągle żywa bogata tradycja duchowości hezychastycznej.

Książka ta omawia temat obecności Ducha Świętego w życiu chrześcijan, wychodząc od słów Jezusa z Ewangelii i sięgając do pism Ojców Kościoła oraz św. Tomasza z Akwinu. Przeanalizowane są kluczowe fragmenty Nowego Testamentu, które wyjaśniają dynamikę relacji osób wierzących do Ducha Świętego. Metoda studiowania opiera się na codziennym czytaniu Ewangelii, z krótkimi komentarzami i refleksjami. Książka, podzielona na 28 tygodni, zachęca do osobistego wgłębiania się w temat oraz do dyskusji w grupach czy wspólnotach.

Spis treści

Monografia zawiera komentarze dwóch autorów, ks. Gintera Dzierżona oraz ks. Rafała Kamińskiego, do wybranych szesnastu wyroków Roty Rzymskiej wydanych w 2021 roku, w których sprawy rozstrzygnięto z tytułu poważnego braku rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich wzajemnie przekazywanych i przyjmowanych (kan. 1095 n. 2 KPK). Każdy z komentarzy został opatrzony uwagami autorów nie tylko o charakterze teoretycznym, ale również praktycznym, gdyż opracowanie ma służyć pomocą w orzekaniu trybunałów niższego stopnia jurysdykcyjnego, tym samym wypełniając postulat zawarty w art. 200 § 1 Konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium, zgodnie z którym jednym z istotnych zadań Roty Rzymskiej jest troska o jedność orzecznictwa oraz służenie swymi orzeczeniami pomocą trybunałom niższych stopni.

Personalizm jako system stanowi sposób odczytywania wszelkiej rzeczywistości, Stwórcy i stworzenia, z faktu Osoby. Personalizm ma znaczenie uniwersalistyczne, zwłaszcza w teologii. Książka Personalizm w teologii prezentuje teologię personalistyczną jako teologię przyszłości, zarówno w odniesieniu do różnych wyznań, jak i różnych religii. W procesie globalizacji, który wywodzi się z jedności rodziny ludzkiej, należy wspierać kierunek kulturowy personalistyczny i wspólnotowy integracji planetarnej, otwarty na relację z Bogiem i bliźnimi (personalizacja).

Święta Katarzyna niespodziewanie odczuła dobroć Boga, nieskończony dystans dzielący jej życie od tej dobroci i ogień płonący w jej wnętrzu. Jest to ogień, który oczyszcza - wewnętrzny ogień czyśćca. (Benedykt XVI, Katecheza) W epoce, gdy czyściec powszechnie wyobrażano sobie i przedstawiano jako pełną ognia przestrzeń w zaświatach, św. Katarzyna z Genui na podstawie swych doświadczeń mistycznych pisze traktat, w którym tłumaczy krok po kroku, na czym naprawdę polega proces oczyszczenia duszy ludzkiej po śmierci. Poznanie Boga i Jego doskonałej sprawiedliwości - wyjaśnia Święta - a zarazem uświadomienie sobie popełnionych grzechów staje się w człowieku źródłem głębokiego bólu i tęsknoty za nieskończoną miłością Bożą, które można porównać jedynie z palącym ogniem. Co jednak istotne, to cierpienie ma bezcenną wartość - oczyszcza ono duszę i stopniowo prowadzi człowieka do pełnego zjednoczenia z Bogiem. W tej książce uwspółcześnione tłumaczenie Traktatu o czyśćcu św. Katarzyny z Genui zostało opatrzone komentarzem o. Pawła Orła CSsR. Św. Katarzyna z Genui (1447 - 1510) - mistyczka, tercjarka franciszkańska, patronka szpitali i ludzi obłożnie chorych. W jej życiu asceza i kontemplacja łączyły się z czynną służbą. Miewała częste wizje, dar uniesień i zachwytów, a swymi modlitwami wyprosiła nawrócenie dla męża. Przez wiele lat kierowała szpitalem miejskim Pammatone, a w czasie zarazy, która nawiedziła Genuę w ostatnich latach XV wieku, sama z oddaniem opiekowała się chorymi. O. Paweł Orzeł CSsR - kapłan, redemptorysta, doktorant w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych, Teologicznych i Artystycznych Academia Artium Humaniorum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, duszpasterz parafii św. Józefa w Toruniu.

Polecam te książkę wszystkim tym, którzy zajmują się filozofią tomistyczna, także tym, którzy uważają, ze tomizm to jakaś skostniała doktryna, która do niczego się nie przydaje. Właśnie z pism Geigera, jeśli można tak powiedzieć, tryska żywy tomizm, tomizm wrażliwy na ducha współczesności []. Z recenzji dra hab. Piotra Duchlińskiego, prof. AIK Prezentowany zbiór to teksty bardzo wartościowe, które nie schlebiają gustom dzisiejszej łatwizny duchowej, za to zachęcają do budowania duchowości na solidnym fundamencie filozoficznym. Z recenzji ks. dra hab. Piotra Karpinskiego Louis-Bertrand Geiger OP (1906-1983) francuski dominikanin, filozof i teolog, wykładowca w Le Saulchoir w Kain i tiolles oraz na uniwersytetach w Montrealu i Fryburgu. Interesował się metafizyką, psychologią racjonalną oraz teologią duchowości. Opublikował m. in.: La participation dans la philosophie de S. Thomas dAquin (Paris 1942); Le probleme de lamour chez saint Thomas dAquin (Montral Paris 1952); Philosophie et spiritualit (t. 1-2, Paris 1963).

Odwołując się do Katechizmu Kościoła katolickiego, który naucza, że "Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi", autor przedstawia podstawy teologiczne każdego z nich, po czym wskazuje na specyfikę oraz owoce, tudzież skutki widzialnych znaków (obrzędów) (por. KKK 1131). Sakrament to osobowe spotkanie z żywym Bogiem. Jezus po swojej męce i zmartwychwstaniu nie przerwał zbawczej działalności i posłał nam od Ojca Ducha Świętego, przez którego kontynuuje dzieło przekształcania świata w królestwo Boże. Zbawcze działanie w życiu człowieka dokonuje się poprzez sakramenty, w których Bóg daje człowiekowi samego siebie. Bóg ofiaruje ze swojej hojności dary, które są skuteczne, gdy napotykają wiarę. Bez niej drzwi do naszego życia są zamknięte. Aby najlepiej jak tylko się da skorzystać z tych darów, trzeba być świadomym tego, co dokonuje się w naszym życiu dzięki sakramentom. Niniejsza książeczka będąca drugim tomem w serii "Drogami wiary" stanowi niezbędne minimum wiedzy, jaką trzeba posiadać, aby świadomie towarzyszyć zmartwychwstałemu Jezusowi, który idzie z nami tak, jak kiedyś szedł z uczniami podążającymi do Emaus. Od narodzenia bowiem aż do śmierci możemy przyjmować różne sakramenty, w których Jezus uświęca nas mocą swojego Ducha.

"Wydaje nam się, że całe dobrodziejstwo, jakie metafizyka tomistyczna może wyciągnąć z zetknięcia się z filozofiami nowożytnymi, polega na zmuszeniu jej do refleksji nad własnymi źródłami i poddaniu ich krytyce, a także na zobowiązaniu jej do pełniejszego i głębszego wyartykułowania swej epistemologii. Tylko tyle i aż tyle. W pewnym sensie jest to bardzo niewiele, ponieważ nie dodaje nic do korpusu prawd, które metafizyka tomistyczna już posiadała. Z drugiej jednak strony jest to znaczny postęp, ponieważ zapewnia jej to wyraźniejszą samoświadomość. Nasz wykład będzie składał się z trzech części. Pierwsza będzie głównie polemiczna, druga opisowa, a trzecia dogmatyczna. Są to jednak tylko ogólne motywy przewodnie, ponieważ nie sposób całkowicie oddzielić od siebie tych trzech punktów widzenia." Fragment z Wprowadzenia Ks. Roger Verneaux (1906-1997), wieloletni wykładowca Instytutu Katolickiego w Paryżu, wybitny znawca idealizmu i autor cenionej serii podręczników z filozofii tomistycznej. Epistemologia ogólna czyli krytyka poznania jest jego pierwszym dziełem przełożonym na język polski. W przygotowaniu tegoż: Historia filozofii nowożytnej oraz Historia filozofii współczesnej. Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne

W ostatnich latach w Polsce dużo się mówi i pisze o Kościele. Niekiedy jego przeciwnicy próbują go oczernić, zdeprecjonować, pozbawić autorytetu. Pojawia się wiele głosów "reformatorskich", nie zawsze pomocnych i trafionych.

Autor książki "Żyję we wspólnocie Kościoła" ukazuje pozytywny i zaangażowany obraz Kościoła, w którym jest miejsce dla wszystkich wierzących. Pomaga wiernym świeckim odnaleźć w nim swe miejsce.

Autor dotyka także tematów trudnych oraz problemów Kościoła w Polsce. Czyni to z troską i poczuciem odpowiedzialności za wspólnotę wiary, do której należy.

Święty Tomasz z Akwinu wielokrotnie wyrażał przekonanie, że miłosierdzie człowieka wobec dusz czyśćcowych milsze jest Bogu od tego, jakie świadczą żyjącym na ziemi, ponieważ cierpienie zmarłych o wiele przewyższa ból żyjących na ziemi. Stąd można zrozumieć, że potrzeba modlitw za dusze okazuje się znacznie większa od potrzeby orędownictwa za sprawy ludzi przebywających na ziemi.

„Każdy, kto wstawia się za duszami czyśćcowymi, wypełnia dzieła miłosierdzia większe od tego, jakie mógłby wyświadczyć ktoś bogaty nawet w najhojniejszym geście wobec ubogiego”. Święty Robert Bellarmin, włoski kardynał

w sprzedaży od 22 maja

Na kartach Ewangelii Jezus zachęca, byśmy modlili się w ukryciu naszego serca, gdzie możemy spotkać się z Ojcem patrzącym na nas z miłością. Modlitwa głębi jest szczególnym rodzajem takiego spotkania i otwiera nas na kontemplacyjny wymiar Dobrej Nowiny.

Ojciec Thomas Keating, trapista, założyciel i duchowy przewodnik Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej, daje nam jedno z najlepszych wprowadzeń do praktyki modlitwy głębi. Tłumaczy w nim, czym jest, a czym nie jest prawdziwa kontemplacja, oraz krok po kroku przeprowadza czytelnika przez jej etapy. Przekonuje, że praktykując ją, mamy szansę nie tylko lepiej poznać Boga, ale przede wszystkim samych siebie. W wewnętrznej ciszy Duch Święty dotyka naszych dusz i leczy nasze najgłębsze rany, a Jego obecność rodzi w nas owoce pokoju i radości.

Żyjemy w społeczeństwie, które tak dalece zatraciło sens życia, że już go nawet nie poszukuje. A wolność, jak pokazują historie opowiedziane w jednej z najnowszych książek kardynała Angela Comastriego, jest dzisiaj niczym ślepa siła, która nas prowadzi nie wiadomo dokąd, jeżeli brak nam wzniosłego celu do osiągnięcia. Aby pomóc nam poznać prawdziwe znaczenie wolności, autor zaprasza nas do spojrzenia na Maryję, która w akcie czystej wolności otwiera się na Boga, powierza Mu się całkowicie. Bóg zaś czyni wyłom w ludzkiej historii, żeby w przenikliwym chłodzie grzechu rozpalić ogień Miłości. Angelo Comastri (ur. 1943 r.) pochodzi z Sorano we Włoszech; piastuje godność arcybiskupa ad personam od 1996 r. oraz kardynała od 2007 r.; był też między innymi wikariuszem generalnym Państwa Watykańskiego w latach 2005-2021 i archiprezbiterem bazyliki watykańskiej w latach 2006-2021. Jest autorem licznych publikacji książkowych.

Co zwykle pakujemy do plecaka? Rzeczy ważne i podstawowe, których potrzebujemy w szkole, w pracy, na wycieczce, w podróży. Takim zbiorem najważniejszych treści dla chrześcijanina jest właśnie ta książka, adresowana do wszystkich, którzy pragną poznać Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, i coraz lepiej rozumieć podstawy i zasady wiary chrześcijańskiej.

Przydatna pomoc
Publikacja to świetne uzupełnienie i komentarz do Biblii i katechizmu zarówno dla tych, którzy przemierzają drogę wiary w grupach i w ruchach kościelnych, jak i dla rodzin, katechetów czy młodych, którzy przygotowują się do bierzmowania lub którzy już przyjęli ten sakrament.

Jest to powieść historyczna. Młody historyk trafia przypadkowo w Wenecji na średniowieczny, archiwalny zapis, mówiący, że w drodze powrotnej z Jerozolimy polski książę został obdarowany w Konstantynopolu przez bizantyjskiego cesarza relikwią z wyobrażeniem Chrystusa. Ta informacja ożywia nie tylko jego ciekawość. Jest jeszcze ktoś kto chce koniecznie widzieć, co było tą relikwią.Komu i w jakich okolicznościach, i czy w ogóle uda się to ustalić?

Można to traktować jako zapis sanjuanistycznej fascynacji, otwierania oczu i pokornego ich zamykania, sporu o format myślenia i aspiracji ducha. To, co najcenniejsze u Jana, to swoista łaska obcowania z nagą treścią, słowem surowym i boskim, dla niektórych bezwzględnym, a może nawet okrutnym. Ale stąd też płynie siła prawdy o Bogu i człowieku i jakiś przedziwny mistyczny magnetyzm. Huragan jego słów rozbija wszelkie stosowane miary i strąca w otchłanie bez dna. Tu nie można ani siebie ocalić, ani czegoś wygrać, bo człowiek musi być pokonany. A tym, co pokonuje, co zwycięża – jest Miłość. Otworzyć oczy serca na tę olśniewającą prawdę o zrównaniu z Bogiem, odkryć to w blaskach jutrzenki innego dnia, zderzyć się z tym, uchwycić się tego nad przepaścią znaczeń – to zasadnicze uderzenie w nasze przyzwyczajenia, pielęgnowanie ważnych spraw. Wdarcie się Boskiego huraganu do posprzątanego i zadbanego według naszego pomysłu domu nie tylko wywraca, nie tylko zmiata, ale wręcz miażdży życie, a wszelki retusz zdzierany niemiłosiernie i ostatecznie odsłania bliskość Ukrytego.