Teologia

Święta Katarzyna niespodziewanie odczuła dobroć Boga, nieskończony dystans dzielący jej życie od tej dobroci i ogień płonący w jej wnętrzu. Jest to ogień, który oczyszcza - wewnętrzny ogień czyśćca. (Benedykt XVI, Katecheza) W epoce, gdy czyściec powszechnie wyobrażano sobie i przedstawiano jako pełną ognia przestrzeń w zaświatach, św. Katarzyna z Genui na podstawie swych doświadczeń mistycznych pisze traktat, w którym tłumaczy krok po kroku, na czym naprawdę polega proces oczyszczenia duszy ludzkiej po śmierci. Poznanie Boga i Jego doskonałej sprawiedliwości - wyjaśnia Święta - a zarazem uświadomienie sobie popełnionych grzechów staje się w człowieku źródłem głębokiego bólu i tęsknoty za nieskończoną miłością Bożą, które można porównać jedynie z palącym ogniem. Co jednak istotne, to cierpienie ma bezcenną wartość - oczyszcza ono duszę i stopniowo prowadzi człowieka do pełnego zjednoczenia z Bogiem. W tej książce uwspółcześnione tłumaczenie Traktatu o czyśćcu św. Katarzyny z Genui zostało opatrzone komentarzem o. Pawła Orła CSsR. Św. Katarzyna z Genui (1447 - 1510) - mistyczka, tercjarka franciszkańska, patronka szpitali i ludzi obłożnie chorych. W jej życiu asceza i kontemplacja łączyły się z czynną służbą. Miewała częste wizje, dar uniesień i zachwytów, a swymi modlitwami wyprosiła nawrócenie dla męża. Przez wiele lat kierowała szpitalem miejskim Pammatone, a w czasie zarazy, która nawiedziła Genuę w ostatnich latach XV wieku, sama z oddaniem opiekowała się chorymi. O. Paweł Orzeł CSsR - kapłan, redemptorysta, doktorant w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych, Teologicznych i Artystycznych Academia Artium Humaniorum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, duszpasterz parafii św. Józefa w Toruniu.

Polecam te książkę wszystkim tym, którzy zajmują się filozofią tomistyczna, także tym, którzy uważają, ze tomizm to jakaś skostniała doktryna, która do niczego się nie przydaje. Właśnie z pism Geigera, jeśli można tak powiedzieć, tryska żywy tomizm, tomizm wrażliwy na ducha współczesności []. Z recenzji dra hab. Piotra Duchlińskiego, prof. AIK Prezentowany zbiór to teksty bardzo wartościowe, które nie schlebiają gustom dzisiejszej łatwizny duchowej, za to zachęcają do budowania duchowości na solidnym fundamencie filozoficznym. Z recenzji ks. dra hab. Piotra Karpinskiego Louis-Bertrand Geiger OP (1906-1983) francuski dominikanin, filozof i teolog, wykładowca w Le Saulchoir w Kain i tiolles oraz na uniwersytetach w Montrealu i Fryburgu. Interesował się metafizyką, psychologią racjonalną oraz teologią duchowości. Opublikował m. in.: La participation dans la philosophie de S. Thomas dAquin (Paris 1942); Le probleme de lamour chez saint Thomas dAquin (Montral Paris 1952); Philosophie et spiritualit (t. 1-2, Paris 1963).

Odwołując się do Katechizmu Kościoła katolickiego, który naucza, że "Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi", autor przedstawia podstawy teologiczne każdego z nich, po czym wskazuje na specyfikę oraz owoce, tudzież skutki widzialnych znaków (obrzędów) (por. KKK 1131). Sakrament to osobowe spotkanie z żywym Bogiem. Jezus po swojej męce i zmartwychwstaniu nie przerwał zbawczej działalności i posłał nam od Ojca Ducha Świętego, przez którego kontynuuje dzieło przekształcania świata w królestwo Boże. Zbawcze działanie w życiu człowieka dokonuje się poprzez sakramenty, w których Bóg daje człowiekowi samego siebie. Bóg ofiaruje ze swojej hojności dary, które są skuteczne, gdy napotykają wiarę. Bez niej drzwi do naszego życia są zamknięte. Aby najlepiej jak tylko się da skorzystać z tych darów, trzeba być świadomym tego, co dokonuje się w naszym życiu dzięki sakramentom. Niniejsza książeczka będąca drugim tomem w serii "Drogami wiary" stanowi niezbędne minimum wiedzy, jaką trzeba posiadać, aby świadomie towarzyszyć zmartwychwstałemu Jezusowi, który idzie z nami tak, jak kiedyś szedł z uczniami podążającymi do Emaus. Od narodzenia bowiem aż do śmierci możemy przyjmować różne sakramenty, w których Jezus uświęca nas mocą swojego Ducha.

"Wydaje nam się, że całe dobrodziejstwo, jakie metafizyka tomistyczna może wyciągnąć z zetknięcia się z filozofiami nowożytnymi, polega na zmuszeniu jej do refleksji nad własnymi źródłami i poddaniu ich krytyce, a także na zobowiązaniu jej do pełniejszego i głębszego wyartykułowania swej epistemologii. Tylko tyle i aż tyle. W pewnym sensie jest to bardzo niewiele, ponieważ nie dodaje nic do korpusu prawd, które metafizyka tomistyczna już posiadała. Z drugiej jednak strony jest to znaczny postęp, ponieważ zapewnia jej to wyraźniejszą samoświadomość. Nasz wykład będzie składał się z trzech części. Pierwsza będzie głównie polemiczna, druga opisowa, a trzecia dogmatyczna. Są to jednak tylko ogólne motywy przewodnie, ponieważ nie sposób całkowicie oddzielić od siebie tych trzech punktów widzenia." Fragment z Wprowadzenia Ks. Roger Verneaux (1906-1997), wieloletni wykładowca Instytutu Katolickiego w Paryżu, wybitny znawca idealizmu i autor cenionej serii podręczników z filozofii tomistycznej. Epistemologia ogólna czyli krytyka poznania jest jego pierwszym dziełem przełożonym na język polski. W przygotowaniu tegoż: Historia filozofii nowożytnej oraz Historia filozofii współczesnej. Patronat: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne

W ostatnich latach w Polsce dużo się mówi i pisze o Kościele. Niekiedy jego przeciwnicy próbują go oczernić, zdeprecjonować, pozbawić autorytetu. Pojawia się wiele głosów "reformatorskich", nie zawsze pomocnych i trafionych.

Autor książki "Żyję we wspólnocie Kościoła" ukazuje pozytywny i zaangażowany obraz Kościoła, w którym jest miejsce dla wszystkich wierzących. Pomaga wiernym świeckim odnaleźć w nim swe miejsce.

Autor dotyka także tematów trudnych oraz problemów Kościoła w Polsce. Czyni to z troską i poczuciem odpowiedzialności za wspólnotę wiary, do której należy.

Święty Tomasz z Akwinu wielokrotnie wyrażał przekonanie, że miłosierdzie człowieka wobec dusz czyśćcowych milsze jest Bogu od tego, jakie świadczą żyjącym na ziemi, ponieważ cierpienie zmarłych o wiele przewyższa ból żyjących na ziemi. Stąd można zrozumieć, że potrzeba modlitw za dusze okazuje się znacznie większa od potrzeby orędownictwa za sprawy ludzi przebywających na ziemi.

„Każdy, kto wstawia się za duszami czyśćcowymi, wypełnia dzieła miłosierdzia większe od tego, jakie mógłby wyświadczyć ktoś bogaty nawet w najhojniejszym geście wobec ubogiego”. Święty Robert Bellarmin, włoski kardynał

w sprzedaży od 22 maja

Na kartach Ewangelii Jezus zachęca, byśmy modlili się w ukryciu naszego serca, gdzie możemy spotkać się z Ojcem patrzącym na nas z miłością. Modlitwa głębi jest szczególnym rodzajem takiego spotkania i otwiera nas na kontemplacyjny wymiar Dobrej Nowiny.

Ojciec Thomas Keating, trapista, założyciel i duchowy przewodnik Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej, daje nam jedno z najlepszych wprowadzeń do praktyki modlitwy głębi. Tłumaczy w nim, czym jest, a czym nie jest prawdziwa kontemplacja, oraz krok po kroku przeprowadza czytelnika przez jej etapy. Przekonuje, że praktykując ją, mamy szansę nie tylko lepiej poznać Boga, ale przede wszystkim samych siebie. W wewnętrznej ciszy Duch Święty dotyka naszych dusz i leczy nasze najgłębsze rany, a Jego obecność rodzi w nas owoce pokoju i radości.

Żyjemy w społeczeństwie, które tak dalece zatraciło sens życia, że już go nawet nie poszukuje. A wolność, jak pokazują historie opowiedziane w jednej z najnowszych książek kardynała Angela Comastriego, jest dzisiaj niczym ślepa siła, która nas prowadzi nie wiadomo dokąd, jeżeli brak nam wzniosłego celu do osiągnięcia. Aby pomóc nam poznać prawdziwe znaczenie wolności, autor zaprasza nas do spojrzenia na Maryję, która w akcie czystej wolności otwiera się na Boga, powierza Mu się całkowicie. Bóg zaś czyni wyłom w ludzkiej historii, żeby w przenikliwym chłodzie grzechu rozpalić ogień Miłości. Angelo Comastri (ur. 1943 r.) pochodzi z Sorano we Włoszech; piastuje godność arcybiskupa ad personam od 1996 r. oraz kardynała od 2007 r.; był też między innymi wikariuszem generalnym Państwa Watykańskiego w latach 2005-2021 i archiprezbiterem bazyliki watykańskiej w latach 2006-2021. Jest autorem licznych publikacji książkowych.

Co zwykle pakujemy do plecaka? Rzeczy ważne i podstawowe, których potrzebujemy w szkole, w pracy, na wycieczce, w podróży. Takim zbiorem najważniejszych treści dla chrześcijanina jest właśnie ta książka, adresowana do wszystkich, którzy pragną poznać Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, i coraz lepiej rozumieć podstawy i zasady wiary chrześcijańskiej.

Przydatna pomoc
Publikacja to świetne uzupełnienie i komentarz do Biblii i katechizmu zarówno dla tych, którzy przemierzają drogę wiary w grupach i w ruchach kościelnych, jak i dla rodzin, katechetów czy młodych, którzy przygotowują się do bierzmowania lub którzy już przyjęli ten sakrament.

Jest to powieść historyczna. Młody historyk trafia przypadkowo w Wenecji na średniowieczny, archiwalny zapis, mówiący, że w drodze powrotnej z Jerozolimy polski książę został obdarowany w Konstantynopolu przez bizantyjskiego cesarza relikwią z wyobrażeniem Chrystusa. Ta informacja ożywia nie tylko jego ciekawość. Jest jeszcze ktoś kto chce koniecznie widzieć, co było tą relikwią.Komu i w jakich okolicznościach, i czy w ogóle uda się to ustalić?

Można to traktować jako zapis sanjuanistycznej fascynacji, otwierania oczu i pokornego ich zamykania, sporu o format myślenia i aspiracji ducha. To, co najcenniejsze u Jana, to swoista łaska obcowania z nagą treścią, słowem surowym i boskim, dla niektórych bezwzględnym, a może nawet okrutnym. Ale stąd też płynie siła prawdy o Bogu i człowieku i jakiś przedziwny mistyczny magnetyzm. Huragan jego słów rozbija wszelkie stosowane miary i strąca w otchłanie bez dna. Tu nie można ani siebie ocalić, ani czegoś wygrać, bo człowiek musi być pokonany. A tym, co pokonuje, co zwycięża – jest Miłość. Otworzyć oczy serca na tę olśniewającą prawdę o zrównaniu z Bogiem, odkryć to w blaskach jutrzenki innego dnia, zderzyć się z tym, uchwycić się tego nad przepaścią znaczeń – to zasadnicze uderzenie w nasze przyzwyczajenia, pielęgnowanie ważnych spraw. Wdarcie się Boskiego huraganu do posprzątanego i zadbanego według naszego pomysłu domu nie tylko wywraca, nie tylko zmiata, ale wręcz miażdży życie, a wszelki retusz zdzierany niemiłosiernie i ostatecznie odsłania bliskość Ukrytego.

Jak wygląda życie po "śmierci Boga"?

"Bóg umarł" - te dwa słowa tworzą być może najkrótszą definicję nowoczesnego świata. Splot moralnych, poznawczych i kulturowych czynników na przestrzeni ostatnich 200 lat doprowadził do masowego odchodzenia od religii.

W filozoficznym eseju Michał Jędrzejek śledzi historię metafory "śmierci Boga": od jej korzeni w chrześcijaństwie, które przynosi paradoksalną nowinę o "umarłym Bogu", przez filozofię Hegla i Nietzschego, teologów i pisarzy doby Auschwitz, socjologów i publicystów, po współczesnego marksistę Slavoja ika.

Jędrzejek odsłania głębokie źródła kryzysu Kościoła i chrześcijaństwa, który obserwujemy dziś w Polsce. Robi to jednak spokojnie i bez ideologicznego zacietrzewienia. To książka dla wierzących, niewierzących i wątpiących.

Filozofia tylko wtedy jest ciekawa, kiedy mierzy się - wciąż na nowo - z fundamentalnymi pytaniami i problemami. W tej pasjonującej książce Michał Jędrzejek śledzi takie właśnie zmagania, a zarazem sam je podejmuje. Słynna metafora "śmierci Boga" jest dla niego punktem wyjścia do podróży przez współczesny krajobraz duchowy Zachodu, a więc także w głąb każdej indywidualnej duszy, mojej i Twojej. Znakomicie napisana i ważna rzecz. Bardzo polecam.

Pismo Święte zawiera słowa samego Boga skierowane do człowieka. Zachwyca chrześcijan, ale i tych wszystkich, którzy poszukują sensu i celu życia. Zawarte jest w nim bowiem ważne przesłanie dotyczące ludzkiego życia i postępowania. W słowie tym można odkryć miłość Boga, który objawia samego siebie. On przemawia osobiście również do współczesnego człowieka. Słowa z Biblii słyszymy podczas każdej mszy św., objaśniane dodatkowo w homilii. Jednak świadomość, że w Piśmie Świętym przemawia sam Bóg, budzi w człowieku pragnienie odczytywania zawartego tam przesłania również indywidualnie. Przekaz zawarty w Biblii jest ciągle aktualny, pasuje do każdej sytuacji życiowej. Dlatego warto wciąż na nowo wsłuchiwać się w to, co Bóg ma do powiedzenia. Dobrze jest wzbudzić w sobie zamiłowanie do czytania Biblii, a z pewnością czytana przez każdego z nas będzie odczytywana w niepowtarzalny sposób, bo w odniesieniu do jego życia.

Słowo Boże jest normą i źródłem siły do życia, stanowi jednocześnie doskonałe narzędzie odrodzenia duchowego. Lektura Pisma Świętego jest fascynującą przygodą coraz lepszego poznawania Boga i Jego zamiarów wobec człowieka. Jest to ciągle żywe słowo, skuteczniejsze niż jakiekolwiek ludzkie komunikaty. Objawia wolę Boga, formuje ludzkie życie, wskazuje powołanie, kształtuje tożsamość. Daje też odpowiedź na pytania, trudności, dylematy codzienności.

Pismo Święte powstawało przez około 1300 lat. Biblia ma podwójne autorstwo, zarówno Boskie, jak i ludzkie – spisywało ją przez te wieki co najmniej czterdziestu ludzi. Pismo Święte jest zbiorem pism natchnionych przez Boga. Ich liczba wynosi 73 (46 ksiąg Starego Testamentu i 27 Nowego). Były pisane w trzech językach: hebrajskim, aramejskim i greckim.

Ta książka powstała po to, żeby ojcom, matkom, katechetom umożliwić kształcenie się, przyjmowanie Słowa Bożego, które trzeba przekazać dalej. Żeby ojciec mógł podjąć się roli przekaziciela Słowa Bożego, kształtując umysły swoich dzieci na drodze wiary. Żeby matkę umocnić w jej roli strażniczki wartości chrześcijańskich, przede wszystkim miłosierdzia. Celem autora jest stworzenie, poprzez dyskusję, więzi między rodzicami, dziećmi, nauczycielami, katechetami. Proponując formę dialogu, pragnie również przyczynić się do doskonalenia umysłów dzieci i młodzieży oraz rozwoju ich zdolności myślenia i argumentowania. I wreszcie - chce umożliwić przywrócenie przestrzeni do wypowiadania się i do słuchania, tak aby dziecko czuło, że to, co mówi, jest ważne i że dorośli biorą to pod uwagę.

Wszystkie wizje i objawienia, które miały miejsce po ukształtowaniu się Nowego Testamentu, nazywamy objawieniami prywatnymi. To objawienia Jezusa Chrystusa, Maryi, świętych lub aniołów, którzy poprzez wizje zmysłowe lub duchowe, przekazują wizjonerowi albo grupie wizjonerów orędzia. Pomagają im lepiej zrozumieć Ewangelię, poprzez jej pryzmat odczytywać "znaki czasu". W książce zostało opisanych 100 objawień prywatnych, które zapisały się w historii Polski i Kościoła. Zaowocowały m.in. nowymi formami pobożności, budową kościołów lub utworzeniem sanktuariów, a także powstaniem dzieł mistycznych (Dzienniczek św. siostry Faustyny, pisma s. Roberty Babiak, s. Leonii Nastał czy Fulli Horak). Autorski wybór Henryka Bejdy uwzględnia przede wszystkim objawienia Pana Jezusa, Maryi, aniołów i świętych, w dostrzegalnej przez wizjonerów postaci. Druga część poświęcona jest wybranym pomniejszym objawieniom, które miały bardziej ograniczony publiczny wydźwięk, oraz innym cudownym zjawiskom związanym z samymi wizerunkami Pana Jezusa, Maryi i świętych. Górka Klasztorna, Licheń Stary, Okulice, Supraśl, Bardo Śląskie, św. Lipka Ludźmierz, Leżajsk, Radecznica, Pińczów, Matemblewo, Siekierki, Studzianna Św. Jacek, św. Anna, św. Jadwiga Andegaweńska, św. Stanisław, św. Kazimierz Kaźmierczyk, św. Stanisław Kostka, św. Antoni Padewski

Każdy z nas kroczy ku niepełnosprawności, ale brakuje nam odwagi, by zmierzyć się z tą prawdą. To dlatego ze strachem, a nieraz i przerażeniem odwracamy wzrok od ludzi, których los doświadczył jakąś formą niepełnosprawności - zarówno fizycznej, jak i intelektualnej czy psycho-społecznej. Stają się dla nas przezroczyści. Prof. Błażej Kmieciak w szczerej i poruszającej rozmowie z Małgorzatą Terlikowską nie tylko dzieli się swoim doświadczeniem, lecz także uchyla drzwi do świata innych osób z niepełnosprawnościami, by pokazać, z jakimi problemami na co dzień zmagają się zarówno one, jak i ich opiekunowie. Przybliża zagadnienia etyczne i prawne związane m. in. z ubezwłasnowolnieniem i opieką nad osobami niesamodzielnymi. Wiele miejsca poświęca bezpieczeństwu osób z niepełnosprawnościami i różnym aspektom zagrożeń, które na nich czyhają, szczególnie zaś pochyla się nad bolesną kwestią wykorzystywania seksualnego, której obecnie zawodowo poświęca najwięcej uwagi. Głosu prof. Błażeja Kmieciaka w sprawach, o których wielu ludzi nie chce w ogóle rozmawiać, z całą pewnością powinny wysłuchać nie tylko osoby zmagające się z różnymi rodzajami niepełnosprawności i ich opiekunowie. Lektura Przezroczystych to dla wszystkich wyjątkowa okazja do spotkania z niezwykłym człowiekiem, który jak nikt inny rozumie, do czego prowadzą społeczna obojętność i ignorancja.

Bożena Anna Flak, autorka wierszy, poetyckiej prozy i tekstów śpiewanych, proponuje tym razem osobistą silva rerum. Książka Rozsypane bursztyny rozsypuje przed czytelnikiem pisanie siostry Bożeny: z czasów młodości i pod wieczór, na okazje i bez okazji, do druku i podręcznych diariuszy. Ulotne chwile życia pochwycone piórem, jak żyjątka oblane żywicą, zmierzyły się z próbą czasu. Niejeden z tych jantarów w całości zachował wspomnienie ciepła i słońca. Z niejednej pokaźnej bryłki kruszcu ocalał jednak tylko okruch, odprysk tego, co opadło na dno słonej wody.

w sprzedaży od 22 maja

Miałem sen. Na balkonie bazyliki świętego Piotra w Rzymie stał nowo wybrany papież. Wyjaśniał tłumom sens imienia, które sobie obrał. Rafael znaczy „Boży lek” albo „Bóg uzdrawia”. Z Biblii jest znany, a w tradycji czczony, jako wierny przewodnik na drogach.

Tymi słowami zaczynają się Listy do papieża, najnowsza książka ks. Tomáša Halíka, znanego teologa, filozofa i psychoterapeuty. Adresatem tytułowych listów jest „papież z krainy snów”, a ukryte znaczenie jego imienia ma być zachętą do szukania nowych dróg oraz zwiastunem niezbędnych przemian w Kościele. W dwunastu listach do wirtualnego Następcy św. Piotra autor podejmuje całkiem nie-wirtualne, palące problemy współczesnego Kościoła: przyczyny obecnego kryzysu, zapomniana wewnętrzna siła religii, wolność i odpowiedzialność, tradycjonalizm, progresizm, uniwersalizm, tożsamość i apostolskość Kościoła, czy tematy eschatologiczne, jak powszechne zbawienie.

To książka o poszukiwaniu miłości. Tej prawdziwej. O patrzeniu i słyszeniu. Sercem. Tak, by jej nie przegapić. I patrząc przez okno, nie skupiać się na brudnej szybie, ale zobaczyć niebo. To opowieści z życia wzięte o tym, jak czasem niewiele trzeba, żeby otrzymać tak wiele. Wystarczy puścić to, co trzymasz. Nie kolorować liści, by przyszła już jesień, ale – jak drzewa w zimie – z ufnością poczekać na wiosnę. I o tym, jak przestać się martwić tym, co wczoraj, i tym, co jutro. I żyć w pełni dziś.

Kiedy czytamy Apokalipsę, przyprawia nas ona o zawrót głowy, wzbudzając mieszane uczucia. Zawiera bowiem wstrząsająco pesymistyczne wizje przyszłości oraz wiele niejednoznacznych i dzisiaj nie zawsze czytelnych symboli.

Apokalipsa jest przepowiednią, proroctwem, ale przede wszystkim narzędziem interpretacji znaków wciąż dawanych ludzkości. Symbole towarzyszące nam od zawsze niosą ważne przesłania i ostrzeżenia. Odnajdujemy je w Biblii, obfituje w nie działalność Chrystusa, przywołują je objawienia Maryjne.

Rozważania Natale Benazzi, ukazują niezwykłą zbieżność zachodzącą pomiędzy Apokalipsą św. Jana a przesłaniem Maryjnym danym światu w Fatimie czy w La Salette. Słowa kierowane do ludzkości przypominają o konsekwencjach grzechu i nie ignorują cierpienia, lecz jednocześnie nawołują do zachowania nadziei i zachęcają do optymizmu. Jakże ważny jest przekaz, który niosą, zwłaszcza w czasach tak burzliwych i trudnych dla całego świata.