Ostateczny los człowieka i świata w świetle wiary katolickiej. Zarys eschatologii katolickiej

Opis

O człowieku trzeba powiedzieć, że on nie tylko znalazł się na ziemi w sytuacji przejściowej, jakby mu narzuconej od zewnątrz, lecz, że jest od wewnątrz odpowiednio ukształtowany dla przeżywania jej przejściowości. Nosi w samej swojej ziemskiej bytowej strukturze znamię przemijalności. To znamię zostało wpisane w jego ziemską naturę, zgodnie z którą jest on - jak to definiują Niemcy - Sein zum Tode, to znaczy jestestwem naznaczonym prawem śmierci. Prawo to nad nim ciąży, ale nie podbiło go ostatecznie i nieodwołalnie. Człowiek przeciw niemu się buntuje, a Bóg żywy i wieczny przewidział sposób wydobycia go spod władania tego prawa. Bóg Wszechmogący wyszedł naprzeciw ludzkim porywom ku pełni i wyznaczył jej formę w zmartwychwstałym Synu swoim Jezusie Chrystusie. W Jezusie Chrystusie udostępnione jest nam życie i to życie w obfitości, co wyrazić można i trzeba pojęciem życia wiecznego.