De Passionibus. O uczuciach

Opis

Problematyka uczuć i całej sfery życia zmysłowego człowieka stanowi jedno z centralnych zagadnień antropologii filozoficznej. W dziejach filozofii podejmowano różne próby wyjaniania tych zagadnień : poczynając od deprecjacji sfery zmysłowo-uczuciowej poprzez jej absolutyzację, a skończywszy na redukcji uczuć do popędów czy namiętności oraz usamodzielnianiu ich i przeciwstawianiu sferze duchowo-rozumowej. Tomasz z Akwinu problematykę sfery zmysłowo-uczuciowej włącza w compositum bytu ludzkiego; to cały człowiek doznaje uczuć i posługuje się zmysłami. Z problematyką zmysłowości wiąże się zagadnienie zmysłów wewnętrznych i zewnętrznych, podstaw ich wyodrębnienia i właściwych przedmiotów ich działania. Ponadto ważna jet też ich rola, jaką pełnią w życiu poznawczym człowieka. Z kolei z problematyką uczuć jako aktów pożądania zmysłowego wiąże się zagadnienie typologii uczuć, podstaw wyróżnienia uczuć pożądliwych i gniewliwych, ich uporządkowania, miejsca w strukturze władz duszy, a przede wszystkim problem sublimacji, czyli poddania ich kierownictwu rozumu i woli. Sfera zmysłowo-uczuciowa choć przynależy do ciała ludzkiego, to nie jest autonomiczna i odrębna. W jaki sposób owa sfera życia zmysłowo-uczuciowego staje się integralną częścią człowieka, jego sprzymierzeńcem, a także miejscem, w którym odsłania się i ujawnia transcendencja człowieka - możemy dowiedzieć się z dzieła św. Tomasza z Akwinu jak i ze studiów oraz komentarzy.