Czasopisma

W sierpniowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;

- wprowadzenia liturgiczne i rozważania, które napisał Piotr Szyrszeń SDS, rekolekcjonista, kierownik duchowy, duszpasterz salwatoriańskiego Domu Formacji Kapłańskiej i Zakonnej w Międzywodziu, obecnie formator kandydatów i przełożony salwatoriańskiego domu formacyjnego w Cuernavaca (Morelos) w Meksyku;

- modlitwy wiernych przygotowane przez Małgorzatę Kanię ze Wspólnoty Chrystusa Zmartwychwstałego „Galilea”;

- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Wojciech Janyga, proboszcz parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na Wrzecionie w Warszawie, członek Wspólnoty Emmanuel, odpowiada na pytanie: „Co właściwie należałoby robić w trakcie adoracji Najświętszego Sakramentu? Trwać w ciszy? Czy też wykorzystać ten czas na inną formę modlitwy (np. Różaniec, czytanie Pisma Świętego, odmówienie litanii)? Jak sobie radzić z rozproszeniami podczas adoracji Najświętszego Sakramentu? Czy jest to w ogóle możliwe?”;

- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC podejmuje temat obrządków zachodnich wygasłych, do których należały m.in. obrządek afrykański i galijski.

Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” przedstawia Psalm 148, którym modlimy się podczas Mszy świętej w poniedziałek, 12 sierpnia. Podobnie jak św. Franciszek w „Pieśni słonecznej”, Psalmista „zaprasza do swej modlitwy cały stworzony świat”. M. Kozak MIC podkreśla, że poprzez nasze „wrażliwe i otwarte oczy oraz serce zjednoczone z Bogiem cały świat ma wejść w przestrzeń modlitwy”.

Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia obraz „Pożegnanie Maryi z Apostołami” (Duccio – XIV w.).

Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej.

W lipcowym numerze miesięcznika „Oremus”:
- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania, które napisał ks. Daniel Wachowiak, proboszcz parafii pw. Świętego Brata Alberta w Koziegłowach pod Poznaniem, publicysta;
- modlitwy wiernych przygotowane przez Dorotę i Jacka Wójcików;
- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Wojciech Janyga, proboszcz parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na Wrzecionie w Warszawie, członek Wspólnoty Emmanuel, odpowiada na pytanie: „Czy do lepszego przyjęcia daru Mszy świętej potrzebna jest codzienna adoracja Najświętszego Sakramentu? Czy lepiej adorować Najświętszy Sakrament w ciszy, indywidualnie, osobno, czy we wspólnocie, z czytaniami i ze śpiewem?”;
- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC, kontynuując rozważania na temat obrządku hiszpańsko-mozarabskiego, podejmuje temat roku liturgicznego i kalendarza; m.in. wyszczególnia interesujące różnice w stosunku do liturgii rzymskiej.

„Przyszłość Kościoła również dzisiaj zależy od tych, którzy mają głębokie korzenie i żyją pełnią własnej wiary (…). Z dzisiejszego kryzysu i tym razem powstanie Kościół (…) rozkwitnie na nowo i będzie ojczyzną, która daje ludziom życie i nadzieję sięgającą poza granicę śmierci” – powiedział Benedykt XVI. Nie trzeba więc trwonić cennej energii na przejmowanie się „trudnymi czasami dla wierzących”, ale wykorzystać je na rozeznawanie osobistej kondycji duchowej i dbać, by z dnia na dzień coraz bardziej stawać się Chrystusowym. Rozważania o. Amedea Cenciniego mogą być dla nas rodzajem katharsis – oczyszczeniem umysłu i serca, by uwolnić w sobie ducha nadziei i stawać się codziennie tym, kim jesteśmy od dnia chrztu – chrześcijanami in via.

Tym razem Cenobium poświęcamy tematom związanym z Filokalią. Powód jest jeden. W ubiegłym roku nastąpiło wydanie pierwszego tomu tego dzieła po polsku. Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, jako jedyne w Polsce, podjęło się przetłumaczenia Filokalii w całości. Obejmuje ona pięć tomów.

Filokalia to największy i najbardziej znany zbiór pism w duchowości chrześcijańskiej. Zawiera teksty z kilkudziesięciu dzieł wielu autorów chrześcijańskich z okresu od IV do XVII wieku. Nie jest to zbiór wszystkich tekstów, jakie powstały w tym okresie, ale jest ich wyborem. Możemy powiedzieć, że jest to wybór najpiękniejszych pism. Samo słowo filokalia znaczy miłość tego, co piękne. Gdy ten termin odnosimy do książki przyjmuje znaczenie „antologii”, czyli zbioru wybranych części. Pierwsze wydanie Filokalii powstało w 1782 r. w Wenecji. Przygotowali je św. Nikodem Hagioryta i św. Makary z Koryntu. W ich zamyśle lektura Filokalii ma dopomóc w prowadzeniu życia prawdziwie chrześcijańskiego.

Zagadnienia poruszone w czasopiśmie są tylko pewną wybraną propozycją ukazania tego, co można powiedzieć na temat tego zbioru tekstów. Autorzy artykułów i rozmówcy dzielili się swoją wiedzą na podjęte problemy. Poruszone tematy są zachętą do osobistego studium nad Filokalią oraz sięgnięcia do innych dzieł i opracowań, które są z nią związane.

Na szczególną uwagę zasługują rozmowy, które przybliżają duchowość filokaliczną. Jest ona w polskim Kościele mało znana. Dużo bardziej przeważa duchowość maryjna, pielgrzymkowa czy związana ze sporą liczbą tzw. wspólnot charyzmatycznych. Jako benedyktyni tynieccy chcemy przybliżać tę trochę zapomnianą duchowość. Wokół Filokalii są organizowane różne wydarzenia. Niniejszy numer Cenobium wpisuje się w tę działalność. To okazja do zainspirowania tą duchowością.

Filokalia to prawdziwa szkoła duchowości, modlitwy i teologii. Jeśli chcesz poważnie traktować życie duchowe, to Filokalia jest dla ciebie. Jeśli chcesz budować swoją wiarę w oparciu o solidną duchowość, sprawdzoną w praktyce przez wieki, to Filokalia jest dla ciebie. Jeśli chcesz coś dla siebie zrobić, zmienić na lepsze w swoim życiu, czegoś nowego się dowiedzieć, to Filokalia jest dla ciebie / Brunon Koniecko OSB

W każdym numerze ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;

- wprowadzenia liturgiczne i rozważania, które napisał ks. Sławomir Płusa, teolog, egzorcysta, wykładowca homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu; od wielu lat związany z Odnową w Duchu Świętym i Szkołami Nowej Ewangelizacji;

- modlitwy wiernych przygotowane przez siostry Jezusa Miłosiernego z Myśliborza;

- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Wojciech Janyga, proboszcz parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na Wrzecionie w Warszawie, członek Wspólnoty Emmanuel, odpowiada na pytanie: „W jakim celu osobno adorujemy Najświętszy Sakrament, skoro przyjmujemy go w Komunii podczas Eucharystii? Czy Najświętszy Sakrament najlepiej jest adorować przed Mszą świętą czy po niej?”;

- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W każdym numerze ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

W majowym numerze miesięcznika „Oremus”:
- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania przygotowane przez Pawła Naumowicza MIC, teologa duchowości, rekolekcjonistę, kustosza Sanktuarium św. o. Stanisława Papczyńskiego na Mariankach (Góra Kalwaria);
- modlitwy wiernych, które napisała Anna M. Faszczowa, teolog-dogmatyk, redaktor, animatorka chóru Angelus w Horyńcu-Zdroju, autorka tekstów poświęconych formacji i wychowaniu;
- wprowadzenie do okresu zwykłego. Jego autorem jest ks. Krzysztof Porosło, teolog-dogmatyk, zaangażowany m.in. w organizowanie rekolekcji liturgicznych „Mysterium fascinans”, wykładowca Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, archidiecezjalny duszpasterz akademicki, autor wielu artykułów i książek;
- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Bartosz Szoplik, liturgista, proboszcz parafii Zwiastowania Pańskiego w Warszawie, odpowiada na pytanie: „Bardzo szanuję posługujących w parafii księży, ale przyznam, że składanie im życzeń (czasem z wesołym śpiewem) tuż przed przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do ciemnicy wydaje mi się nie na miejscu. Czy nie ma lepszego czasu na tę praktykę?”;
- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC pisze na temat obrządku hiszpańsko-mozarabskiego (I).

Kardynał Luis Antonio Tagle z niezwykłą prostotą i pokorą czyta nam stronice Biblii, nie pomijając tych trudnych, które rodzą wiele pytań. Czyni to nie jak dostojnik kościelny z wysokości mównicy, ale jak ojciec i brat, jakby siedział miedzy nami. Każde cierpienie opowiedziane w Biblii daje wyraz temu, że Bóg o nim wie, że słyszy nasze łkanie, nasz krzyk bólu. On nie tylko wie o naszym cierpieniu, ale w nie wszedł. Jego Słowo nie jest zimną literą, lecz miłującą Osobą z przebitym sercem, jest streszczeniem wszystkich słów Biblii. Jest Słowem Osobowym, które przeniknęło każde ludzkie cierpienie, by przemienić przekleństwo w błogosławieństwo. Autor z prawdziwą empatią pochyla się nad ludzkim cierpieniem, przywołuje fakty z życia własnego i ludzi, którym służy. Z Biblii wypływa też nadzieja na wieczne oglądanie Boga. Właśnie słowami nadziei i zachwytu kończy rozważania kard. Tagle. Nawet wtedy, gdy dotykają nas Hiobowe nieszczęścia, na końcu każdej ludzkiej historii roztacza się horyzont, z którego wyłania się witający nas Bóg, Miłośnik życia.